Aan het woord..
Miranda Claassen:
Dansen…. Wat is er nu fijner dan je hoofd leegmaken en alles op 0 te mogen zetten en heerlijk over de dansvloer te bewegen. Zo gezegd en gedaan….. zo is dan ook de dansles gestart voor ons.
Een heerlijke gezellige vrije manier van bewegen en ontspannen.
Na een tijdje vertelden Annika en Ed dat zij zelf in Etten-Leur een boogie woogie dansclub op wilden zetten en heb me dan ook meteen aangemeld….en daar waar ABC Boogie gestart is was het ook voor mij vanaf de eerste dag meteen een mooie warme invulling voor de woensdag avond. Een avond met super gezellige mensen en heerlijke ontspannen manier van lesgeven. Nog nooit 1 dag spijt van gehad en zou het iedereen kunnen adviseren. Een aanrader om bezig te zijn en dat ook nog eens samen met geweldige mensen. Zo blij dat we elkaar ooit gevonden hebben.
Joop van Gent:
Boogiewoogie als muziek was eerlijk gezegd nooit zo mijn ding, alleen de naam al! Die deed denken aan het pianogegepingel van Rob Hoeke in de zestiger en zeventiger jaren, leuk misschien voor een of twee nummertjes, maar voor de rest tamelijk slaapverwekkend.
Totdat ik toevallig op een dansmiddag in Café Stroop Annika ontmoette en een paar nummers Lindy Hop met haar gedanst had. Dat voelde als vliegen als een vlinder naar de regenboog, terwijl ik nota bene geen pas Boogiewoogie kon dansen, en zij geen pas Lindy Hop.
Hm, misschien toch maar eens proberen dan ….
Al bij de allereerste les voor beginners werd ik gegrepen door de warmte, humor en inspiratie die uitging van het dansduo Ed en Annika, tjonge wat een vrolijk stel! En Rob Hoeke bleek tot mijn opluchting ook nergens te bekennen. In plaats daarvan best wel lekkere oude rock & roll-nummertjes, en een gemêleerd gezelschap van dansers van alle leeftijden, die ook nog eens stuk voor stuk heel aardige en gezellige mensen bleken te zijn. Nu, na drie jaar Boogiewoogie in Den Drempel, en heel wat dansfeestjes, voelt het nog steeds goed, en is mijn bewondering voor de bindende kracht van Ed en Annika alleen maar groter geworden. Het is dansles 2.0. Oftewel: je leert dansen, en je krijgt er ook meteen een familie bij.
